Fatih Sultan Mehmet, bir gün, kılık değiştirerek bir seyahate çıkar. Basit bir köylü kıyafeti giyer. Köy köy, kasaba kasaba yürür. Bir ara çok yorulur ve dinlenmek ister. Gözüne bir kulübe ilişir, oraya varır. Bu kulübede yalnız yaşayan kadıncağızdan, içecek soğuk bir şey ister. Kadın ter içindeki yolcuya ayran ikram eder.
Köylü kıyafetindeki Fatih, ihtiyar kadının sunduğu ayranı doğru dürüst içemez. Çünkü her yudumda ağzına birkaç tane saman çöpü gelir. Fatih, ayranı yudumlaya yudumlaya içtikten sonra kadına sorar.
– Nine, ayranın çok lezzetli ama içindeki şu saman çöpleri niye? Kadıncağız tatlı tatlı gülümser.
– A evlâdım! Ter içindesin. Eğer bu soğuk ayranı saman katmadan verseydim bir yudumda içecek, belki de hasta olacaktın. Kıyamadım sana!
Bu söz, Fatih’in çok hoşuna gider ve fakir kadına kulübesinin civarındaki araziyi bağışlar.
Benzer Masallar
Penguenler İstanbul’da
Anne Hakkı Hikayesi
Dirse Han Oğlu Boğaç Han Hikayesi
Bir Bardak Sütün Hatırı Hikayesi
Oyuncak Tavşan Masalı
Kuşlarla Konuşan Çocuk Masalı
Sihirli Şapka Masalı
Kuyruk Acısı
Tembel Tavşan
Orman Perisinin Gülleri
Ayının Verdiği Ders
Büyük Yürekli Küçük Leylek
Pamuk Prenses Resimleri
Aslan İle Sivrisinek
Eşeğin Aklı
Karga İle Tüccar
Ahmet İle Mehmet Masalı
Açgözlü Kedi
Marifetli Evlatlar
Zalim Turna Kuşu