Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, pireler berber iken, develer tellal iken, çok uzak diyarların birinde yaşayan yaşlı bir adam varmış. Yaşlı adam her gün ormana gider, odun toplar ve bunları satarak hayatını geçindirirmiş.
Yaşlı adam aynı zamanda masal dinlemeyi, anlatmayı ve çocukları da çok severmiş. Ancak bu adamın hiç çocuğu yokmuş. Bir gün düşünmüş taşınmış ve kendi büyük evini çocuklar için kocaman bir masal parkına çevirmeye karar vermiş. İşe önce bahçeden başlamış. Bahçıvan dostuna gidip ondan rengârenk kocaman çiçekler, mantarlar ve bitkiler almış. Bunları bahçesine ekmiş. Çocuklar için bahçeye salıncak, kaydırak eklemiş. Son olarak evine kocaman bir masal kulesi ekleyip boyamış. İşte! Artık yaşlı adamın evi, tam bir masal parkına dönüşmüş.
Sevinçle etrafa haber salmış. Artık tüm çocuklar buraya gelip oyun oynayabilir ve eğlenebilirmiş. Yaşlı adam kendi yaptığı salıncağa oturmuş ve çocukların gelmesini beklemiş. Beklemiş, beklemiş… Ancak ne gelen ne giden olmamış. Gece olup hava iyice soğuduğunda yaşlı adam üzgün bir biçimde evine geri dönmüş.
Sabah olduğunda tekrar bahçeye çıkmış ama yine hiç kimse gelmemiş. Günler aylar derken adam kendini iyice yalnız hissetmiş. Bir ağacın altına oturmuş ve ağaca yaslanmış. Çocukların neden buraya gelmediğini düşünmeye başlamış. Ancak aklına hiçbir şey gelmemiş. Bu esnada çok yakınlardan bir ses duyulmuş:
– “Hey, neden böyle üzgünsün?” diye bağırmış.
Adam şaşkın bir şekilde etrafına bakınmış ancak kimsecikler yokmuş. Bu esnada “Tam arkandayım buraya bak!” diye bir ses daha duyulmuş. Yaşlı adam bu sesin üzerine arkasını dönmüş ve bahçesindeki koca çınarın konuştuğunu fark etmiş. Yaşlı adam:
– “Sen nasıl konuşabiliyorsun?” diye sormuş. Çınar ağacı ise:
– “Ben burada yaşayan en eski ağacım. Aslında kimseyle konuşmam ancak sen o kadar üzgün duruyordun ki artık dayanamadım.” diye cevaplamış.
Yaşlı adam bu bilge ağaca durumu anlatmış ve ondan çocukların buraya gelmesi için yardım istemiş. Bilge ağaç çocukların neden buraya gelmediğini biliyormuş. Hemen yaşlı adama anlatmaya başlamış.
– “Sen iyi bir adamsın ama çocuklar senden korkuyor. Çünkü sen bir oduncusun. Balta ile ağaçları kesiyorsun. Çocuklar elinde sürekli baltayı gördükleri için senden çok korkuyorlar. Eğer onlara aslında iyi biri olduğunu gösterirsen eminim hepsi buraya gelecektir.” demiş.
Adam durumu anlamış ve çınar ağacına teşekkür masalalemi.com edip düşünmeye başlamış. Biraz düşününce aklına bir fikir gelmiş. Yetiştirdiği fidanları arabaya yüklemiş ve kasabanın oraya gitmiş. Meydandaki kurumuş çiçekleri sulayıp yanlarına yeni getirdiği fidanları ekmeye başlamış. Etraftaki çocuklar yaşlı adamı görmüşler. Yavaşça ona yanaşıp ne yaptığını seyretmişler. Yaşlı adam çocuklara:
– “Sizde gelin ve bana yardım edin!” diye seslenmiş. Bunu duyan çocuklar yaşlı adamın yanına gelip ona yardım etmişler. Artık çocuklar yaşlı adamdan korkmak yerine onu seviyorlarmış.
Böylelikle tüm çocuklar yaşlı adamın masal parkında oyun oynamaya başlamışlar. Yaşlı adam ise bu duruma çok memnun olmuş. Her gün sevinçle ona yardım eden bilge çınar ağacını sulamış ve teşekkür etmiş.
Bu masalın tüm hakları masalalemi.com‘a aittir. İzinsiz kopyalanması ve dağıtılması yasaktır.