Ormanlar kralı aslan ormanda bir gün avlanmaktan gelmiş çok yorulmuş. Bu nedenle yatmış uyuyormuş. Minik bir fare aslanın üzerinde dolaşmaya başlamış. Aslan sinirlenerek uyanıp fareyi yakalayış. Tam öldüreceği sırada fare yalvarmış:
-Ne olur beni bırak! Gün olur benimde sana bir iyiliğim dokunur! demiş.
Aslan farenin bu sözlerine gülerek:
-Sen küçük bir faresin. Bana nasıl iyilik yapabilirsin ki? diyerek fareye acımış bu nedenle fareyi bırakmış.
Fare sevinerek oradan uzaklaşmış.
Aradan zaman geçmiş. Aslan bir gün avcıların kurduğu tuzağa yakalanmış.
Aslan çırpınmış, bağırmış ama tuzaktan bir türlü kurtulamamış. Oradan geçmekte olan minik fare aslanın bu durumunu görmüş. Hemen dişleri ile tuzağın iplerini kemirerek kesmiş. Aslanı tuzaktan kurtarmış.
Fare aslana:
– Beni küçük diye beğenmiyordun fakat bak senin canını kurtardım, demiş.
Aslan, böylece kimsenin küçümsenmemesi gerektiğini, yapılan bir iyiliğin de karşılıksız kalmayacağını anlamış.