Yarasa İle Gelincik Masalı

Yaklaşık Okuma Süresi: 3 dakika

Yarasayı bilirsiniz. Hem kuşa hem de fareye benzer bu il­ginç hayvan. Gözleri gün ışı­ğında iyi göremez. Bu sebeple, gündüzleri uyuyup geceleri avlanır.

Bir gece yine avlanmaya çı­kan yarasa, yaşadığı mağaraya dönmekte gecikmiş. Güneşin doğ­makta olduğunu görünce telaşlan­mış. Bir ağacın dalına tünemek iste­miş ama, gözleri iyi görmediği için yere düşmüş.
Tam o sırada bir gelin­cik de av peşindeymiş. Gelincik yerdeki yarasayı görünce hemen üzerine atlamış. Daha önce hiç görmediği bu hayvanı, hemen bo­ğup yemekte bir an tereddüt etmiş. Gelinciğin kendisini yiyeceğini anla­yan yarasa ise yalvarmaya başla­mış; “Ne olursun beni yeme! Kendi halinde bir yarasayım ben. Hem sana bir kötülük yapmadım ki.”

Gelincik bu sözlere aldırma­mış bile. “Ben kuşları hiç sevmem!” demiş, “Nerede bir kuş bulsam he­men yerim. Seni bulmuşken neden bırakayım ki?”

Gelincik sözlerini bitirince ya­rasa gülmeye başlamış. “Haah haa ha!. Sen beni kuş mu sandın?” de­miş, “Hayır buna inanamam. Bu ka­dar cahil olamazsın. Baksana ben bir fareyim. Oysa sen kuş yemeyi seversin. Bırak da yoluma gide­yim.”

Gelincik bu sözler karşısında oldukça şaşırmış, Bilgisizliğinden do­layı kendine kızmış. Gerçekten de boğmaya çalıştığı bu hayvan fare­ye ne kadar da çok benziyormuş böyle. Onun fare olduğuna inanan gelincik yarasayı bırakmış. Canını kurtaran yarasa ise çok sevinmiş. Zar zor da olsa bir mağara bulup saklanmış.

Gel zaman, git zaman, bizim yarasa yine aynı gelinciğin pençe­lerine düşüp yakarmaya başlamış. Gelincik; “Hiç boş yere ağlayıp sız­lama.” demiş, “Ben fareleri hiç sev­mem. Nerede bir fare görsem he­men yerim.”

Yarasa, yine kahkahalarla gülmüş. “Sen beni fare mi sandın? Şaka yapıyor olmalısın. Hayır gelin­cik kardeş ben bir kuşum. Bak ka­natlarım var. Haydi bırak beni de, uçup gideyim.”

Gelincik oldukça şaşırmış, Söylediklerinin doğru olup olmadığı­nı anlamak için, pençelerini yarasa­nın üzerinden çekmiş. Yarasa da hemen uçup bir dala konmuş. Avını elinden kaçıran gelincik ise, aptal aptal yarasanın arkasından baka­kalmış. O gün bugündür de, yara­sanın kuş mu yoksa fare mi olduğu­na bir türlü karar verememiş.