Günlerin birinde bir dana, bir keçi ve bir kene, ortak ekin ekmeye çıkmışlar. Buldukları boş bir yere ekin ekecekleri sırada, bir tilki gelip:
“Burası benim atarımdan kalma miras malımdır. Beni ortak etmezseniz size burada ekin ektirmem!” demiş.
O zaman dana: “Olur, seni de ortak ederiz.” demiş.
Ondan sonra tilki: “Gidip size saban getireyim.” deyip gitmiş. Tilki, gidip bir daha dönmemiş. Diğerleri buğdayı ekip biçmişler. Harman çıkarıldıktan sonra tilki dönüp gelmiş. Dana, tilkiyi görünce:
“Vay tilki dost! Sen bir gün bile gelip çalışmadın. Onun için sana herhangi bir şey vermeyeceğiz.” demiş.
Bunun üzerine tilki: “Gelin harmana kadar koşalım, kim daha önce varırsa harman onun olsun. Arkaya kalana bir şey verilmesin.” demiş.
O zaman kene: “Gelin öyle yapalım.” demiş.
Bu fikre hepsi razı olmuş. Yarış başlar başlamaz tilki öne geçmiş. Akıllı kene de tilkinin kuyruğuna yapışmış. Tilki, varıp harmanın üstüne oturacağı sırada:
“Vay beni öldürdün!” diye kene alttan bağırmış. Tilki ona: “Ne zaman geldin?” diye sormuş.
Kene de: “Ay ben biraz önce geldim.” demiş.
Böylece harmanı kene kazanmış. Kene, dana ve keçi harmanı paylaşmışlar. Tilki ise kötü niyetinin kurbanı olup yiyeceksiz kalmış.
(Türk Masalı)